مطالعه خواص فیزیکو شیمیایی گیاه تلخک (sophora pachycarpa c. a. mey) بومی خراسان جنوبی و امکان تهیه نانو ذرات فلزی با استفاده از عصاره این گیاه

در این پژوهش، خصوصیات فیزیکوشیمیایی، فاکتورهای تغذیه ای و امکان تهیه نانو ذرات فلزی در گیاه تلخ بیان با نام علمی sophora pachycarpa c. a. mey مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، گیاه تلخ بیان موجود در شهرستان بیرجند که به طور طبیعی می روید، جمع آوری شد. نمونه ها (پس از تفکیک اندام های برگ، دانه و ریشه) خشک شده و آسیاب گردیدند. برای اندازه گیری درصد فیبر خام، ndf و adf از دستگاه فیبرتک، درصد پروتئین از دستگاه کجلدال و درصد چربی خام از دستگاه سوکسله استفاده گردید. از روش خاکستر کردن خشک برای اندازه گیری درصد خاکستر استفاده شده و پس از آماده سازی محلول خاکستر میزان عناصر و فلزات سنگین گیاه با استفاده از دستگاه جذب اتمی (کوره گرافیت) اندازه گیری شد. اندازه گیری میزان کربوهیدرات ها، ترکیبات فنلی، فلاونوئیدها و تانن ها به کمک روش های اسپکتروسکوپی uv/vis انجام گردید. همچنین اثر عصاره برگ تلخ بیان در تهیه نانو ذرات فلزی مورد بررسی قرار گرفت. بررسی فاکتورهای تغذیه ای نشان داد که دانه تلخ بیان غنی از ترکیبات پروتئینی می باشد. میزان چربی در برگ و دانه بیشتر از ریشه بود و ریشه غنی از فیبر بوده است. همچنین نتایج بررسی میزان فلزات سنگین نشان داد که بیشترین تجمع عناصر در برگ گیاه است که غنی از عناصری مانند fe, mg, mn, k, ca می-باشد. در دانه و ریشه این گیاه هم مقادیر قابل توجهی fe, mg, k مشاهده شده است. نتایج حاصل از اندازه گیری ترکیبات فنلی بیانگر غنی بودن برگ از این ترکیبات مفید نسبت به ریشه و دانه بود. همپنین میزان کربوهیدرات های محلول در آب در ریشه بیشتر از دانه و برگ بوده است.